Trochę ogólnej wiedzy:

Spawarka światłowodowa

Spawarka światłowodowa – (ang. fusion splicer) – urządzenie służące do łączenia włókien kabla światłowodowego, spawanie światłowodów poprzez zgrzanie specjalnie przygotowanych końcówek w łuku elektrycznym. Łuk elektryczny pozwala na wstępne wygrzanie włókien, wykonanie spawu i końcowe wygrzanie spawu celem eliminacji naprężeń. Zespawane włókna chroni się termokurczliwymi osłonkami, a całość połączenia umieszcza w mufie światłowodowej lub odpowiedniej przełącznicy światłowodowej.

Nowoczesne spawarki przeprowadzają justowanie(centrowanie) automatycznie, zaś obraz z kamery jest dostępny na wbudowanym monitorze.

Typowe spawarki wprowadzają tłumienie do toru transmisyjnego rzędu 0.1-0.3 dB (często możliwy jest szacunek tłumienności przez wbudowane w spawarkę urządzenie).

żródło Wikipedia

Złącze światłowodowe

Złącze światłowodowe to stałe lub rozłączalne połączenie dwóch światłowodów.

Złącza światłowodowe rozłączne – złączki do wielokrotnego łączenia światłowodów. Typowa złączka łączy jedno lub dwa włókna światłowodowe. Podstawową cechą złączki jest możliwość wielokrotnego łączenia i rozłączania światłowodów za pomocą gniazd i wtyków (w odróżnieniu od połączeń spawanych).

Złącza światłowodowe można podzielić ogólnie na:

Złącza stałe – powstałe przez spawanie lub klejenie końcówek światłowodu. Połączone w takich złączach światłowody nie można rozdzielić bez zniszczenia struktury złącza.
Złącza rozłączalne – powstałe przez zbliżenie końcówek światłowodu i odpowiednie ich pozycjonowanie za pomocą układu mechanicznego (obudowy)

Najpopularniejsze złącza to (w kolejności historycznej):

ST (z kołnierzem bagnetowym),
FC (z korpusem gwintowanym, ang. Ferrule Connector),
SC (o przekroju prostokątnym, ang. Standard Connector),
LC (Little Connector).

Złącze SC stosowane jest w wielu urządzeniach aktywnych, takich jak media czy wideo konwertery, gwarantując szybką i łatwą realizację przyłączenia. Złącza FC posiadają gwintowany korpus zapewni niewielki w porównaniu z innymi rozmiar. Główną zaletą złączy LC są małe wymiary złączy dzięki czemu mogą być wykorzystywane w miejscach o dużym zagęszczeniu pół przełączeniowych. Dodatkowo posiadają system blokady zatrzaskowej zabezpieczający przed przypadkowym wyciągnięciem złącza.

Każdy typ złącza występuje w dwóch rodzajach: UPC (ang. Ultra Physical Contact) oraz APC (ang. Angled Physical Contact). Różnica tych rodzajów złącz polega na spolerowaniu czoła ferruli złącza. W przypadku UPC jest ono płaskie, w APC czoło złącza polerowane jest pod kątem 8 stopni. Dzięki temu, zachodzące przy przejściu światła przez granicę ośrodków zjawisko reflektancji (odbite od granicy ośrodka światło wraca do nadajnika tłumiąc użyteczny sygnał), ma mniejszy wpływ na całkowite tłumienie złącza. Złącza APC i UPC mogą być stosowane zamiennie, o ile specyfikacja techniczna urządzenia nie stanowi inaczej.

źródło Wikipedia